Genesis 18
Genesis 17 ‹ Genesis 18 › Genesis 19 » Exodus
ԱԲՐԱՀԱՄԻ ԶԱՒԱԿ ՄԸ ԿԸ ԽՈՍՏԱՑՈՒԻ
1Տէրը երեւցաւ անոր՝ Մամբրէի կաղնիներուն քով։ Մինչ ան օրուան տաք ատենը՝ վրանին մուտքը նստած էր,
2իր աչքերը վերցուց ու նայեցաւ, եւ ահա՛ երեք մարդիկ իր մօտ կայնած էին։ Երբ զանոնք տեսաւ, վրանին մուտքէն վազեց զանոնք դիմաւորելու, մինչեւ գետին խոնարհելով երկրպագեց,
3եւ ըսաւ. «Իմ տէ՛րս, եթէ այժմ շնորհք գտայ քու 1առջեւդ, կ’աղերսե՛մ, ծառայիդ բնակարանէն մի՛ անցնիր։
4Կ’աղերսե՛մ, քիչ մը ջուր թող բերուի, ու ձեր ոտքերը լուացէ՛ք եւ ծառին տակ հանգստացէ՛ք.
5ու պատառ մը հաց բերեմ, ձեր սիրտերը կազդուրեցէ՛ք, յե՛տոյ անցէք, քանի որ ասոր համար ձեր ծառային քով եկաք»։ Անոնք ըսին. «Ի՛նչպէս ըսիր, ա՛յնպէս ըրէ»։
6Աբրահամ շտապելով դէպի վրանը՝ Սառայի մօտ գնաց եւ ըսաւ. «Շուտո՛վ երեք գրիւ նուրբ ալիւր շաղէ ու շօթե՛ր շինէ»։
7Աբրահամ վազեց արջառներուն քով, մատղաշ եւ լաւ հորթ մը առաւ ու երիտասարդի մը տուաւ. ան ալ շտապելով պատրաստեց զայն։
8Կոգի, կաթ, եւ իր պատրաստած հորթը առաւ, անոնց առջեւ դրաւ, ու ինք ծառին տակ՝ անոնց քով կայնեցաւ։ Անոնք կերան,
9եւ ըսին իրեն. «Ո՞ւր է քու կինդ՝ Սառա»։ Ինք ըսաւ. «Ահա՛ վրանին մէջ է»։
10Տէրը ըսաւ. «2Յաջորդ տարի՝՝ անշուշտ քեզի պիտի վերադառնամ, եւ ահա՛ քո՛ւ կինդ՝ Սառա որդի մը պիտի ունենայ»։ Սառա մտիկ կ’ընէր վրանին մուտքը՝ որ անոր ետեւն էր.
11Աբրահամ ու Սառա ծերացած էին, 3տարիքով յառաջացած՝՝, եւ Սառա դադրած էր կիներու կարգին մէջ ըլլալէ։
12Ուստի Սառա ինքնիր մէջ խնդաց՝ ըսելով. «Ես պառաւելէս ետք զուարճութի՞ւն պիտի ունենամ, քանի տէրս ալ ծերացած է»։
13Տէրը Աբրահամի ըսաւ. «Ինչո՞ւ Սառա խնդաց՝ ըսելով. “Միթէ ի՞րապէս պիտի ծնանիմ, ես որ ծերացած եմ”։
14Միթէ Տէրոջ համար դժուարին բան մը կա՞յ։ Սահմանուած ատենին, 4յաջորդ տարի՝՝, քեզի պիտի վերադառնամ, ու Սառա որդի մը պիտի ունենայ»։
15Բայց Սառա ուրացաւ եւ ըսաւ. «Չխնդացի՛», քանի որ վախցաւ։ Իսկ ան ըսաւ. «Ո՛չ, խնդացի՛ր»։
ԱԲՐԱՀԱՄԻ ՉՔՄԵՂԱՆՔԸ ՍՈԴՈՄԻ ՀԱՄԱՐ
16Մարդիկը կանգնեցան՝ որ անկէ մեկնին, եւ 5իրենց երեսը դէպի Սոդոմ դարձուցին՝՝. Աբրահամ զանոնք առաջնորդելու համար անոնց հետ գնաց։
17Այն ատեն Տէրը ըսաւ. «Միթէ Աբրահամէն ծածկե՞մ ինչ որ պիտի ընեմ.
18որովհետեւ Աբրահամ անշուշտ մեծ եւ հզօր ազգ մը պիտի ըլլայ, ու երկրի բոլոր ազգերը անով պիտի օրհնուին։
19Արդարեւ գիտեմ թէ ան իր որդիներուն, եւ իրմէ ետք՝ իր ընտանիքին պիտի պատուիրէ, ու անոնք արդարութիւնը եւ իրաւունքը կիրարկելու համար՝ Տէրոջ ճամբան պիտի պահեն, որպէսզի Տէրը Աբրահամի վրայ բերէ ի՛նչ որ խօսեցաւ»։
20Տէրը ըսաւ. «Քանի Սոդոմի ու Գոմորի աղաղակը շատցաւ եւ անոնց մեղքը չափազանց ծանրացաւ,
21այժմ պիտի իջնեմ տեսնելու՝ թէ ամբողջովին ինծի եկած աղաղակին համաձա՛յն ըրին. իսկ եթէ ոչ՝ պիտի գիտնամ»։
22Այդ մարդիկը անկէ ելան ու դէպի Սոդոմ գացին. իսկ Աբրահամ տակաւին Տէրոջ առջեւ կայնած էր։
23Աբրահամ մօտեցաւ եւ ըսաւ. «Արդեօք ամբարիշտին հետ արդա՞րն ալ պիտի կորսնցնես։
24Թերեւս այդ քաղաքին մէջ յիսուն արդար ըլլան. արդեօք անոր մէջ եղող յիսուն արդարին համար չխնայելով՝ պիտի կորսնցնե՞ս այդ տեղը։
25Հեռո՛ւ քեզմէ՝ որ այսպիսի բան մը ընես, որ արդարը ամբարիշտին հետ մեռցնես, եւ արդարը ամբարիշտի պէս ըլլայ։ Ամե՛նեւին։ Միթէ ամբողջ երկրի Դատաւորը իրաւունք պիտի չգործադրէ՞»։
26Տէրը պատասխանեց. «Եթէ Սոդոմի մէջ յիսուն արդար գտնեմ՝ քաղաքին մէջ, անոնց պատճառով ամբողջ տեղին պիտի խնայեմ»։
27Աբրահամ ըսաւ. «Ահա՛ այժմ, ես որ հող ու մոխիր եմ, սկսայ Տէրոջ հետ խօսիլ։
28Թերեւս յիսուն արդարէն հինգ պակսի. այդ հինգին համար պիտի կործանե՞ս ամբողջ քաղաքը»։ Ան ալ պատասխանեց. «Եթէ հոն քառասունհինգ գտնեմ, պիտի չկործանեմ»։
296Վերստին անոր խօսեցաւ՝ ըսելով. «Թերեւս հոն քառասուն գտնուին»։ Ան պատասխանեց. «Քառասունին պատճառով ալ պիտի չընեմ»։
30Իսկ ինք ըսաւ. «Ո՜հ, Տէրը թող չբորբոքի, եւ խօսիմ. թերեւս հոն երեսուն գտնուին»։ Տէրը պատասխանեց. «Եթէ հոն երեսուն գտնեմ, պիտի չընեմ»։
31Ինք ալ ըսաւ. «Ահա՛ այժմ սկսայ Տէրոջ հետ խօսիլ. թերեւս հոն քսան գտնուին»։ Ան պատասխանեց. «Քսանին պատճառով ալ պիտի չկործանեմ»։
32Իսկ ինք ըսաւ. «Ո՜հ, Տէրը թող չբորբոքի, ու միա՛յն այս անգամ ալ խօսիմ. թերեւս հոն տասը գտնուին»։ Ան ալ պատասխանեց. «Տասնին պատճառով ալ պիտի չկործանեմ»։
33Տէրը գնաց՝ Աբրահամի հետ խօսիլը աւարտելէն անմի՛ջապէս ետք. Աբրահամ ալ իր տեղը վերադարձաւ։