Leviticus 4

Exodus  «  Leviticus 3  ‹  Leviticus 4  ›  Leviticus 5  »  Numbers

ԱՆԳԻՏԱԿՑԱԲԱՐ ԿԱՏԱՐՈՒԱԾ ՄԵՂՔԻ ՊԱՏԱՐԱԳԸ

Տէրը խօսեցաւ Մովսէսի՝ ըսելով.

«Խօսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն եւ ըսէ՛. “Երբ անձ մը սխալմամբ մեղանչէ Տէրոջ պատուիրաններէն որեւէ մէկուն դէմ՝ արգիլուած բաներու մասին, եւ ասոնցմէ մէկը ընէ,

եթէ օծուած քահանա՛ն մեղանչելով ժողովուրդը յանցաւոր ընէ, իր գործած մեղքին համար արջառներէն անարատ զուարակ մը թող մատուցանէ Տէրոջ՝ իբր մեղքի պատարագ։

Հանդիպումի վրանին մուտքը՝ Տէրոջ առջեւ թող բերէ զուարակը, իր ձեռքը զուարակին գլուխին վրայ դնէ եւ Տէրոջ առջեւ մորթէ զուարակը։

Օծուած քահանան զուարակին արիւնէն թող առնէ ու Հանդիպումի վրանը բերէ։

Քահանան իր մատը արիւնին մէջ թող թաթխէ եւ Տէրոջ առջեւ եօթը անգամ արիւնէն սրսկէ սրբարանի վարագոյրին դիմաց։

Ապա քահանան արիւնէն քիչ մը թող դնէ Տէրոջ առջեւ՝ անուշաբոյր խունկի զոհասեղանին եղջիւրներուն վրայ, որ Հանդիպումի վրանին մէջ է. իսկ զուարակին մնացած ամբողջ արիւնը թող թափէ Հանդիպումի վրանին մուտքը եղող ողջակէզի զոհասեղանին յատակը։

Մեղքի պատարագ եղած զուարակին ամբողջ ճարպը անկէ թող վերցնէ, այսինքն՝ փորոտիքը ծածկող ճարպն ու փորոտիքէն վեր եղող ամբողջ ճարպը,

երկու երիկամունքը, անոնցմէ վեր՝ կողերուն վրայ եղող ճարպը, եւ լեարդին վրայի թաղանթը — զայն երիկամունքով միասին թող փրցնէ —,

ինչպէս վերցուած էր խաղաղութեան զոհին արջառէն, ու քահանան ողջակէզի զոհասեղանին վրայ թող այրէ զանոնք։

Զուարակին մորթը եւ անոր ամբողջ միսը՝ գլուխով, թաթերով, փորոտիքով ու թրիքով,

այսինքն՝ ամբողջ զուարակը թող հանէ բանակավայրէն դուրս մաքուր տեղ մը, մոխիր թափուած տեղը, եւ փայտերու վրայ կրակով այրէ զայն. մոխիր թափուած տեղը թող այրուի։

Եթէ Իսրայէլի ամբո՛ղջ համայնքը ¹սխալմամբ մեղանչէ՝՝ — ու բանը համախմբումին աչքերէն թաքնուի — Տէրոջ պատուիրաններէն որեւէ մէկուն դէմ՝ արգիլուած բաներու մասին, եւ ասոնցմէ մէկը ընելով յանցաւոր ըլլայ,

երբ անոր դէմ իրենց գործած մեղքը գիտցուի, համախմբումը արջառներէն զուարակ մը թող մատուցանէ մեղքի պատարագի համար, ու Հանդիպումի վրանին առջեւ բերէ զայն։

Համայնքին երէցները Տէրոջ առջեւ իրենց ձեռքերը զուարակին գլուխին վրայ թող դնեն, եւ զուարակը Տէրոջ առջեւ թող մորթուի։

Օծուած քահանան զուարակին արիւնէն թող բերէ Հանդիպումի վրանը,

քահանան իր մատը արիւնին մէջ թող թաթխէ ու Տէրոջ առջեւ եօթը անգամ սրսկէ վարագոյրին դիմաց։

Արիւնէն քիչ մը թող դնէ Հանդիպումի վրանին մէջ՝ Տէրոջ առջեւ եղող զոհասեղանին եղջիւրներուն վրայ, իսկ մնացած ամբողջ արիւնը թող թափէ Հանդիպումի վրանին մուտքը եղող ողջակէզի զոհասեղանին յատակը։

Անոր ամբողջ ճարպը թող վերցնէ անկէ, ու զոհասեղանին վրայ այրէ։

Ինչպէս որ ըրաւ մեղքի պատարագ եղած զուարակին, այս զուարակին ալ այնպէս թող ընէ. քահանան ալ անոնց համար թող քաւութիւն ընէ՝ որ անոնց ներուի։

Բանակավայրէն դուրս թող հանէ զուարակը, ու զայն թող այրէ՝ ինչպէս առաջին զուարակը այրեց. ասիկա համախմբումին համար մեղքի պատարագ մըն է։

Եթէ իշխա՛ն մը մեղանչէ Տէրոջ՝ իր Աստուծոյն պատուիրաններէն որեւէ մէկուն դէմ՝ արգիլուած բաներու մասին, եւ ասոնցմէ մէկը սխալմամբ ընելով յանցաւոր ըլլայ,

երբ իր գործած մեղքը իրեն իմացուի՝ թող բերէ իր մատաղը — այծերէն նոխազ մը, անարատ արու մը —,

իր ձեռքը նոխազին գլուխին վրայ թող դնէ եւ զայն Տէրոջ առջեւ մորթէ ողջակէզին մորթուելու տեղը. ասիկա մեղքի պատարագ մըն է։

Քահանան իր մատով մեղքի պատարագին արիւնէն թող առնէ ու ողջակէզի զոհասեղանին եղջիւրներուն վրայ դնէ, իսկ անոր մնացած արիւնը ողջակէզի զոհասեղանին յատակը թափէ։

Անոր ամբողջ ճարպը զոհասեղանին վրայ թող այրէ՝ խաղաղութեան զոհին ճարպին պէս. քահանան ալ անոր մեղքին համար քաւութիւն ընէ՝ որ անոր ներուի։

Իսկ եթէ երկրին ժողովուրդէ՛ն մէկը սխալմամբ մեղանչէ Տէրոջ պատուիրաններէն որեւէ մէկուն դէմ՝ արգիլուած բաներու մասին, եւ ասոնցմէ մէկը ընելով յանցաւոր ըլլայ,

երբ իր գործած մեղքը իրեն իմացուի, իր գործած մեղքին համար թող բերէ իր մատաղը — այծերէն անարատ էգ ուլ մը —,

իր ձեռքը մեղքի պատարագին գլուխին վրայ թող դնէ եւ մեղքի պատարագ եղող անասունը մորթէ ողջակէզին մորթուելու տեղը։

Քահանան իր մատով անոր արիւնէն թող առնէ ու ողջակէզի զոհասեղանին եղջիւրներուն վրայ դնէ, իսկ մնացած ամբողջ արիւնը զոհասեղանին յատակը թափէ։

Անոր ամբողջ ճարպը թող փրցնէ՝ ինչպէս ճարպը փրցուած էր խաղաղութեան զոհէն. քահանան ալ զոհասեղանին վրայ թող այրէ զայն՝ անոյշ հոտի համար Տէրոջ առջեւ, եւ քահանան անոր համար քաւութիւն ընէ՝ որ անոր ներուի։

Եթէ մեղքի պատարագի համար գառնուկ մը մատուցանէ, անարատ էգ մը թող բերէ,

իր ձեռքը մեղքի պատարագին գլուխին վրայ թող դնէ ու զայն մորթէ ողջակէզին մորթուելու տեղը՝ մեղքի պատարագի համար։

Քահանան իր մատով մեղքի պատարագին արիւնէն թող առնէ եւ ողջակէզի զոհասեղանին եղջիւրներուն վրայ դնէ, իսկ մնացած ամբողջ արիւնը զոհասեղանին յատակը թափէ։

Անոր ամբողջ ճարպը թող փրցնէ՝ ինչպէս գառին ճարպը փրցուուած էր խաղաղութեան զոհէն. քահանան ալ զոհասեղանին վրայ թող այրէ զայն՝ Տէրոջ պատարագներուն հետ. քահանան անոր գործած մեղքին համար թող քաւութիւն ընէ՝ որ անոր ներուի”»։